Afacanlar İzci Kampında - Çocukların Oynayabileceği Çocuk Oyunu

Ön oyun ikili sahneler

1. Afacan      : (Telefonda konuşmaktadır.) Ne var anne, yine ne oldu? Tamam sen merak etme terli terli su içmem…. Tamam anne tamam ormanda tek başıma yürüyüş de yapmam…. Anne saçmalıyorsun ama!.. Peki anne peki! Yağmur yağarsa ağaç altında da durmayacağım. Anne kapatıyorum son ders başlayacak.

2. Afacan      : Alo anne benim…. Şimdi niye aradım biliyor musun?.... Bedava kontörüm var konuşmak için aradım….Ders mi? Of anne bu kontörlerimle şimdi konuşmazsam bir daha ne zaman konuşacağım. Kampta telefon çekmiyormuş ki. Gelince de bu ay bitmiş olacak. Tamam anne tamam, kapatıyorum… Ben de seni seviyorum anne. 

3. Afacan      : (Kavga ederek girer.) Hep bana bunu yapıyorsun. 

4. Afacan      : Bana mı dedin?

3. Afacan      : Evet. Seninle telefonda konuşulmuyor canım.

4. Afacan      : Öyle mi canım. 

3. Afacan      : Öyle canım.

4. Afacan      : Ben de seninle teneffüslerde telefonla konuşmayacağım.

3. Afacan      : Ben sana mesaj bile atmayacağım.

4. Afacan      : Ben sana tek bile yapmayacağım. (Çıkarlarken ismi ile seslenir.)………………….

3. Afacan      : Efendim. 

4. Afacan      : Neyse şimdi barışalım. Kampta telefonlar çekmiyormuş. Zaten canımız çok sıkılır, gelince birbirimize küseriz.

3. Afacan      : Tamam.

5. Afacan      : Telefonum olmadığı için kendimi çok kötü hissediyorum.

 

6. Afacan      : Ben de. Bak herkes nasıl konuşuyor.

 

5. Afacan      : İyi ki kampta telefonlar çekmiyor.

 

6. Afacan      : Evet.

 

(Birlikte çıkarlar.)

 

7. Afacan      : (İki elinde iki telefonla konuşmaktadır.) Anne seni çok özleyeceğim. (Öbür telefona döner.) Hayır baba sana demedim ama seni de özleyeceğim.

 

(Diğer oyuncular sahneye telefonları ile konuşarak girer. Sahne bir sürü telefon konuşması sesinin yükselmesi ve birbirine katılması ile biter. Sahne sonunda hepsi seyirciye döner.)

 

Hepsi           : Telefonlarınızı kapattığınız için teşekkür ederiz.

 

 

1.Sahne

 

(8. Afacan elinde megafon ile sahneye girer.)

 

8. Afacan      : Öğretmenin yanından geliyorum. Kampa giden herkesin listesini yapıp karşısına imza attıracakmışız. Bir de yanlarında getirdikleri eşyaların listesini yapacakmışız.

 

9. Afacan      : Tamam sen söylersin ben de yazarım.

 

8. Afacan      : (Megafon ile konuşur.) Dikkat. Kampa gidecek olanlar sıra ile buraya gelsin.

 

(Sıra ile sahneye girerler. Her biri kampa aykırı şeylerle gelmektedir.)

 

1. Afacan      : Burada mı toplanıyoruz.

 

8. Afacan      : Evet, yanında özel eşyan var mı?

 

1. Afacan      : Var, gece elbisemi yanımda getiriyorum.

 

8 – 9 Afacan : Hıııı.

 

8. Afacan      : İzci kampına mı gidiyoruz, düğüne mi?

 

1. Afacan      : (Bağırarak konuşur.) Ben bu elbisem olmadan hiçbir yere gitmem. Nereden biliyorsunuz, belki de ihtiyacım olur!

 

8.-9. Afacan : (Çekinerek konuşur.) Tamam geç. (1. Afacan sahneden çıkar.)

 

2. Afacan      : Merhaba.

 

9. Afacan      : Merhaba.

 

8. Afacan      : O ne!

 

2. Afacan      : Kedim pamuk.

 

9. Afacan      : Onu yanında getiremezsin.

 

2. Afacan      : Eğer kedim gelmezse ben de gelmem. (Ağlar.)

 

8.-9. Afacan : (Çaresiz.) Tamam, tamam geç. (Sahneden çıkar.)

 

5. Afacan      : Kolay gelsin.

 

8. Afacan      : Bu ne!

 

9. Afacan      : Bigu bi şey diyorlar.

 

5. Afacan      : Bigudi, hiç mi görmediniz?

 

8. Afacan      : Gördük de pikniğe böyle gidenini ilk defa görüyoruz. (İkisi de güler.)

 

5. Afacan      : Çekilin yolumdan. (Sahneden çıkar.)

 

3. Afacan      : Benim bülbülüm, senin tavşanından daha güzel.

 

7. Afacan      : Hayır, benim köpeğim daha güzel.

 

8. Afacan      : Durun! Ne yapıyorsunuz siz?

 

3. Afacan      : Kampa gidiyoruz.

 

9. Afacan      : Bunlarla mı?

 

7. Afacan      : Evet. (Sahneden çıkarlar.)

 

8. Afacan      : (Arkalarından bakarak konuşur.) İzci kampını hayvanat bahçesine çevirdiniz yahu. Geçin hadi, siz de geçin.

 

9. Afacan      : Bakalım daha neler göreceğiz.

 

8. Afacan      : Gelene bakınca anlarsın.

 

9. Afacan      : O bir kaz mı?

 

8. Afacan      : Evet.

 

9. Afacan      : (6. Afacana söyler.) Onu ne yapacaksın, yiyecek misin? (Gülerek dalga geçerler.)

 

6. Afacan      : Hayır o sizi yiyecek. (8 – 9. Afacanı kovalamaya başlar.)

 

8. Afacan      : Kaç bu kaz bizi ısıracak.

 

9. Afacan      : Tamam tamam geç bu tarafa, kazını da bizden uzak tut. (6. Afacan kızgın kızgın yürüyerek çıkar.)

 

 4. Afacan     : Merhaba, kampa gidecek araba buradan mı kalkıyor.

 

9. Afacan      : Evet ama bu bavullar ne anlayamadık.

 

4. Afacan      : Ne olacak makyaj malzemelerim, bakım setlerim, elbiselerim, yastığım, yorganım.

 

8. Afacan      : Her şeyi anlarım da bu bakım seti falan nereden çıktı bunu anlamak zor.

 

4. Afacan      : Size ne! İstediğimi yanımda getiririm, kaba erkekler ne olacak. (Sahneden çıkar.)

 

9. Afacan      : Bu kamp epey maceralı geçecek anlaşılan.

 

8. Afacan      : Hadi arabayı kaçırmadan yetişelim.

 

 

(Işık kapanır, müzik ile sahne geçişi verilir.)

 

 

 

2. sahne

 

( Bir kamyonun arkasında gibidirler. Hepsi ayakta ve bir şeye tutunuyor gibi görünür. Hepsi halinden şikayetçi görünmektedir.)

 

3. Afacan      : Arkadaşlar bu ne biçim bir iş. Hani otobüs ile gidecektik.

 

9. Afacan      : Otobüs arıza yapmış, bu kamyonu gönderdiler.

 

8. Afacan      : (6. Afacana seslenir.) Senin kazın bana ters ters bakıyor.

 

5. Afacan      : Benim saçlarım bozulacak burada.

 

4. Afacan      : Valla benim de bavullarım darmadağın olacak.

 

1. Afacan      : Kıpırdanmayın elbisemi kırıştıracaksınız.

 

6. Afacan      : Of çok kötü bir şey kokuyor.

 

7. Afacan      : Galiba köpeğim pırt yaptı.

 

Herkes         : Ööööö. (Hepsi 7. Afacanı bir köşede yalnız bırakır.)

 

2. Afacan      : (2. Afacanın olduğu yerden pırt sesi duyulur, herkes 2. Afacana imalı imalı bakar.) Şey, ne zaman bir köpek pırt yapsa benim kedim de pırt yapar da.

 

(Bütün ekip 2. Afacanın olduğu yerden kamyonun öbür tarafına doğru kayar. Bu sefer de 2. Afacan da yalnız kalmıştır.)

 

9. Afacan      . (9. Afacanın olduğu yerden pırt sesi gelir, herkes 9. Afacana bakar. Aynı durum komiği tekrarlanır.) Şey ne zaman bir kedi pırt yapsa ben de… (Herkes kamyonun diğer tarafına kayar.)

 

(Müzik ile birlikte tüm gurup olduğu yerde hareket eder gibi görünür, müzik boyunca birbirlerine tutunarak, yanlarındaki malzemelerden rahatsızlık duyarak hareket ederler. Işık kapanır, müzik ile sahne geçişi verilir.)

 

 

3.sahne

 

(Sahne solunda seyirci tarafından görünmeyen bir yükseltiden teker teker inerler. Kamyonun kasasından atlıyor gibidirler.)

 

1. Afacan      : Of, bu çile bitmeyecek sanmıştım.

 

6. Afacan      : Yolda benim kazımın da canı çok sıkıldı.

 

3. Afacan      : Bak Maviş burası bizim tatil yapacağımız yer.

 

6. Afacan      : Vay canına güzel bir yere benziyor.

 

9. Afacan      : Çadırlar ne tarafta acaba?

 

8. Afacan      : Şu ağaçların öbür tarafında olmalı.

 

4. Afacan      : Kamp epey eğlenceli geçecek anlaşılan.

 

Müdür          : Dikkat! Herkes sıraya.

 

(Çocuklar neye uğradıklarını anlayamamıştır. Sesle birlikte irkilirler. Müdüre bakakalırlar.)

 

Müdür          : Ne bakıyorsunuz öyle, sıraya geçseniz ya!

 

7. Afacan      : Hadi sıraya geçelim.

 

2. Afacan      : Yoksa fena olacak, baksana ne kadar sinirli.

 

Müdür          : Konuşmayın. Rahat, hazır ol. Sağdan başlayarak isminizi söyleyin bakalım.

 

(Çocuklar teker teker isimlerini söylerler. İsimleri söylerken ürkektirler.)

 

Müdür          : Çadırlarınızı kuracağınız kamp yeri burası. Burada olduğunuz sürece benim sözümden çıkmayacaksınız. Anlaşıldı mı?

 

Çocuklar       : Anlaşıldı.

 

Müdür          : Burada çok uyumak yok. Çok yemek yok. Anlaşıldı mı?

 

Çocuklar       : Anlaşıldı.

 

Müdür          : Gürültü yok, koşturmak yok. Anlaşıldı mı?

 

Çocuklar       : Anlaşıldı.

 

Müdür          : Oyun yok, şakalaşmak yok. Burada doğayı tanıyacak ve disiplini öğreneceksiniz. Tamam mı?

 

Çocuklar       : Tamam.

 

8. Afacan      : (Arkadaşının kulağına fısıldar.) Yahu biz izci kampına mı geldik, esir kampına mı?

 

Müdür          : Hadi bakalım doğru çadırlarınızı kurmaya, marş marş.

 

(Dağılmadan önce önde toplanırlar.)

 

9. Afacan      : Bu müdürle işimiz var arkadaşlar.

 

8. Afacan      : Bunu da hallederiz. Bizim ismimiz ne?

 

Çocuklar       : Afacanlar.

 

Müdür          : (Sesi dışardan gelir.) Siz hala orda mısınız?

 

(Müdürün sesini duyan çocuklar dağılır ve müzik ile beraber herkes kendi çadırını kurmaya başlar. Bu sahneyi sözsüz oyunculuk ile oynarlar.)

 

 

4.sahne

 

Müdür          : (Düdüğünü öttürür.) Herkes meydana toplansın.

 

(Herkes meydana toplanmış ve yan yana sıra olmuştur.)

 

Müdür          :Yatma saati geldi, herkes yatıp uyusun. Erkenden yatacaksınız, güneş doğar doğmaz da uyanacaksınız. Anlaşıldı mı?

 

(Bu arada herkes birer uyku başlığı takmıştır.)

 

Herkes         : (Ürkek cevaplarlar.) Anlaşıldı.

 

Müdür          : Şimdi. Diş fırçalarını göster. Dişler fırçalanacak, başla.

 

(Herkes aynı anda fırçalar.)

 

Müdür          : Gargara.

 

(Herkes aynı anda gargara yapar.)

 

Müdür          : Suyu boşalt.

 

(Herkes aynı anda boşaltır.)

 

Müdür          : Çadırlara marş marş.

 

(Herkes çadırların içine girer. Işıklar söner. Sahnede dört adet çadır vardır. “1-2-3. Afacan birinci çadırda, 4 ve 6. Afacan ikinci çadırda, 5 ve 7. Afacan üçüncü çadırda, 8 ve 9. Afacan dördüncü çadırdadır.”)

 

6. Afacan      : (Hapşurur.)

 

4. Afacan      : Çok yaşa.

 

Diğer çadırdakiler: Sessiz olun.

 

7. Afacan      : (Kaşınır.)

 

5. Afacan      : Kaşınma.

 

7. Afacan      : İçime bir şey girdi.

 

1. Afacan      : Ayyyy.

 

2. Afacan      : Ne oldu?

 

1. Afacan      : Bir gölge gördüm.

 

3. Afacan      : Eyvah ayı olmasın.

 

1. - 2. Afacan: Ayı mı?

 

1. Afacan      : Komik olmayın burada ayı ne gezer?

 

3. Afacan      : (Arkadan usulca.) Paaaa.

         

1. - 2. Afacan: Anneciğim.

 

8. Afacan      : (9. Afacana) Biraz öteye kayar mısın?

 

9. Afacan      : Ötedeyim zaten.

 

8. Afacan      : Ben burada çok sıkıştım.

 

9. Afacan      : Ben de sıkıştım.

 

8. Afacan      : Nasıl uyuyacağız burada.

 

2. Afacan      : Arkadaşlar aklıma bir fikir geldi. Biz birbirimizi korkutacağımıza diğerlerini korkutalım.

 

3. Afacan      : Harika fikir.

 

9. Afacan      : Senin yüzünden uykum kaçtı.

 

8. Afacan      : Benim de uykum sen konuştuğun için kaçtı.

 

9. Afacan      : Şimdi ne yapacağız?

 

8. Afacan      : Hadi diğerlerini korkutalım.

 

9. Afacan      : Harika fikir.

 

4. Afacan      : Ben dışarı hava almaya çıkıyorum.

 

6. Afacan      : Ben de geliyorum.

 

5. Afacan      : Ben burada çok bunaldım.

 

7. Afacan      : Hadi çadırın önüne çıkıp hava alalım.

 

(Kafalarına kese kağıdı yada üstlerine çarşaf geçirirler. Hepsi çadırlarının önüne çıkmıştır. Eş zamanlı olarak birbirlerine doğru yürümeye başlarlar. Ortada karşılaştıklarında hepsi çığlığı basar)

 

Hepsi           : Anneeeee.

 

Kızlar           : Hayaleeet.

 

Erkekler        : Öcüüüüü.

 

(Bayılıp kalırlar. Işık açılır. Hepsi yerde uzanmıştır ve yavaşça yerlerinden kalkarlar.)

 

2. Afacan      : Özür dileriz.

 

8. Afacan      : Biz de özür dileriz.

 

3. Afacan      : Bu kadar çok korkacağınızı tahmin edemedik.

 

8. Afacan      : Biz de.

 

4. Afacan      : Müdür bizi burada görürse çok kızar.

 

6. Afacan      : Müdür bizim çocuk olduğumuzu unutuyor galiba. Bize ne kadar sert davranıyor.

 

5. Afacan      : Evet bize çok bağırıyor.

 

1. Afacan      : Aslında onu korkutmak lazım.

 

Herkes         : (Bir anda 1. Afacana bakarlar.) Bu harika bir fikir.

 

3. Afacan      : Arkadaşlar beni dinleyin aklıma bir fikir geldi.

 

(Müzik ile birlikte 3. Afacanın etrafında toplanırlar. Hepsi kafası ile anlatılanı onaylar. Sonra birlikte sinsice dışarı çıkar.)

 

9. Afacan      : Peki yüzünü ne ile boyayacağız?

 

4. Afacan      : Benim yanımda makyaj malzemeleri var. (Gider, hızlıca geri gelir.)

 

7. Afacan      : Peki yüzüne ne çizeceğiz.

 

2. Afacan      : Benim çadırımda boyama kitabı var. Oradan şekil seçelim. (Gider, aynı biçimde geri gelir.)

 

6. Afacan      : Arkadaşlar bence sırtına da eşek resmi asalım.

 

Diğerleri        : Olur.

 

3. Afacan      : Sessiz olalım. Şimdi bizi duyacak.

 

(Müzik ile birlikte bir süre daha çalışırlar. Sonra sessizce müdürün çadırına doğru yürürler.)

 

 

 

5.SAHNE

 

(Sabah kalk borusu çalar.)

 

Müdür          : (Düdüğünü çalar.) Herkes karşımda toplansın marş marş. (Müdürün arkasında eşek resmi asılmıştır. Ayrıca yüzünde de fark etmediği bir makyaj vardır.)

Bu ne hal? Hala uykulu gözlerle bakıyorsunuz. Sabah erkenden uyanılacaktı… Neymiş?

 

Hepsi           : Sabah erkenden uyanılacak.

 

Müdür          : Sonra spor yapılacak. Ne yapılacakmış?

 

Hepsi           : Spor.

 

Müdür          : Burada ciddiyet ve görünüm çok önemli. Ne önemliymiş?

 

Hepsi           : Ciddiyet ve görünüm.

 

Müdür          : Benim gibi ciddi olacaksınız. Nasıl olacakmışsınız?

 

Hepsi           : (Gülerek cevaplarlar.) Sizin gibi ciddi.

 

Müdür          : Gülmeyin. Komik bir şey mi var! Ve benim gibi kılık kıyafetinize dikkat edeceksiniz. Tamam mı?

 

Hepsi           : (Gülerek.) Tamam.

 

Müdür          : Hala gülüyorsunuz. Sabah sabah ceza vereceğim hepinize. Ne gülüyorsunuz komik bir şey mi var?

 

Hepsi           : Evet yüzünüz. (Birden hepsi ağzını kapatır ama iş işten geçmiştir.)

 

Müdür          : Yüzümde ne var?

 

(Sessizlik)

 

Müdür          : Ne var dedim?

 

(Hepsinin başı öndedir.)

 

Müdür          : Tamam. O zaman gider aynada kendim bakarım. Sakın bir yere kıpırdamayın. (Çıkar)

 

1. Afacan      : Eyvah biz şakanın sonrasında başımıza gelecekleri hiç hesaplamadık.

 

8. Afacan      : Şimdi hapı yuttuk.

 

Müdür          : (Sesi içerden gelir.) Hepiniz hapı yuttunuz.

 

9. Afacan      : Biz bu işin içinden nasıl çıkacağız.

 

Kızlar           : (Aynı anda konuşurlar.) Biz bu işin içinden çıkamayacağız.

 

(Müdür hışımla girer.)

 

Müdür          : Kim yaptı bunu?

 

(Sessizlik)

 

Müdür          : Kim yaptı diyorum?

 

(Sessizlik)

 

Müdür          : Öyle olsun. Mademki kimse konuşmayacak,  ben de hepinize ceza veririm. Tek ayaküstünde dinleyin bakayım beni. (Hepsi tek ayak üzerinde dinlemeye başlar.) Disiplin neymiş öğreneceksiniz.  Ne o zorlanıyor musunuz böyle durmakta. Ama bu daha başlangıç. Bana şaka yapmak neymiş öğreneceksiniz. Hem de ömrünüz boyunca unutamayacak şekilde. (Hepsini tehdit ederek etraflarında gezinmeyi sürdürür.)

Şimdi beni dinleyin. Hepiniz kazma kürek alın ve akşama kadar durmadan çadırların etrafını kazmaya başlayın. Su içmek ve tuvalete gitmek bile yok. Durmak da yok. Sürekli kazacaksınız.

 

8. Afacan      : (Biraz tereddüt ettikten sonra öne çıkar.) Şakayı ben yaptım, kızların suçu yok.

 

Müdür          : Sen mi yaptın?

 

(Bir süre gerilimli bir şekilde diğerlerini süzerek sessizce etraflarında dolaşır.)

 

9. Afacan      : (8. Afacana bakar, diğer arkadaşlarına bakar sonra öne çıkar.) Ben de yaptım.

 

Müdür          : Demek bu işe sen de karıştın, öyle mi?

 

9. Afacan      : (8. Afacana bakarken yanıtlar.) Evet.

 

Müdür          :  Kızlar siz şöyle kenara geçin bakayım. Siz de burada yanımda kalın. Disiplinsizlik yapmanın bedeli neymiş bu gün öğreneceksiniz. Başlayın bakalım kazmaya. Yalnızca ikiniz kazacaksınız.

 

(Kızlar bir köşeye gitmiştir. Erkeklerin kazma ve kürek ile çalışmasını üzülerek izlerler. Erkeklerin başında müdür vardır. Müzik ile bu sahne bir süre sözsüz oynanır.)

 

3. Afacan      : Bize bir şey olmasın diye bütün suçu üstlerine aldılar.

 

2. Afacan      : Keşke biz de onlar için bir şey yapabilsek.

 

1. Afacan      : Onları kurtarmak için benim aklıma hiçbir şey gelmiyor.

 

7. Afacan      : Benim aklıma da gelmiyor.

 

5. Afacan      : Benim de.

 

(Kendi aralarında üzgün bir şekilde düşünmeye devam ederler.)

 

Müdür          : (8. Afacan ve 9. Afacan’ın başında bekler.) Bu ceza size az bile. Sizi gece de çalıştırayım da gününüzü görün bakalım.

 

4. Afacan      : (Ağlar.) Bizi kurtarmak için düştükleri duruma bakın.

 

5. Afacan      : Bu adam ne kadar kötü biri.

 

6. Afacan      : Acaba hiç çocuk olmamış mı?

 

3. Afacan      : Belki de çocukluğunda ona oyun oynamayı yasak etmişlerdir.

 

2. Afacan      : İyi de bizim suçumuz ne?

 

4. Afacan      : Yapacak hiçbir şeyimizin olmaması ne kadar kötü.

 

3. Afacan      : Tabii ya. Ben bunu daha önce nasıl düşünemedim.

 

Diğerleri        : Neyi?

 

3. Afacan      : Aslında bir şey yapabiliriz?

 

6. Afacan      : (Sabırsızlıkla sorar.) Ne yapabiliriz?

 

3. Afacan      : Çadırımda kitaplarımın yanında ne var biliyor musunuz?

 

Diğerleri        : Ne var?

 

3. Afacan      : Bir dakika beni bekleyin.

 

(Çadıra gider. Çantasıyla geri döner. Çantasından çocuk hakları sözleşmesi yazan bir kitapçık çıkarır.)

 

5. Afacan      : Bu ne?

 

3. Afacan      : Çocuk hakları sözleşmesi.

 

Kızlar           : Çocuk hakları sözleşmesi mi?

 

3. Afacan      : Şşşt. Müdür şimdi bizi de duyacak. (Fısıltıyla konuşur.) Ona haklarımızın ne olduğunu okumalıyız.

 

1. Afacan      : Orada yazıyor mu?

 

3. Afacan      : Evet yazıyor,

 

1. Afacan      : Hadi okusana.

 

3. Afacan      : Bulunca okuyacağım… Tamam buldum. Dinleyin şimdi…(Buradan itibaren müzik başlar ve hepsi 3. Afacanın etrafında 3. Afacanın okuduklarını dinler. 3. Afacan çocuk hakları sözleşmesinden gurubun daha önce ortak belirlediği bazı maddeleri okumaktadır.)

 

6.sahne

 

(1. Afacan düdük öttürür.)

 

Müdür          : Ne oluyor?

 

3. Afacan      : Bizi bir dakika dinler misiniz?

 

Müdür          : Ne oldu bakayım?

 

6. Afacan      : Size okumamız gereken bir şey var.

 

Müdür          : Ne okuyacaksınız?

 

4. Afacan      : Çocuk hakları sözleşmesinden bazı maddeler.

 

Müdür          : Şimdi sırası mı? Çok öfkeliyim, okunan bir şeyi anlayacak durumda değilim.

 

4. Afacan      : Biz okuyalım siz anlarsınız.

 

3. Afacan      : (Kararlaştırdıkları bölümleri okur.)

 

2. Afacan      : Bu okuduklarımızdan bir şey anladınız mı?

 

Müdür          : Bunlar saçmalık size de ceza vermeden işinizin başına dönün.

 

3. Afacan      : Hayır dönmeyeceğiz.

 

2. Afacan      : Bize zarar verildiğinde ne yapmamız gerektiğini biliyoruz.

 

5. Afacan      : Şimdi arkadaşlarımızı serbest bırakın.

 

6. Afacan      : Hem de hemen.

 

1. Afacan      : Yoksa polis çağırırız.

 

Müdür          : Polis mi?

 

3. Afacan      : Evet bize ağır işler ve cezalar vermek suç.

 

4. Afacan      : Hepsi burada yazıyor.

 

Müdür          : Ne kadar da belalı, lafı bol bir gurupsunuz öyle.

 

7. Afacan      : Arkadaşlarımız hala çalışıyor!

 

3. Afacan      : Siz de bizi oyalıyorsunuz.

 

1. Afacan      : Ben polis çağırmaya gidiyorum arkadaşlar.

 

Müdür          : (Bir süre dili tutulmuş bir şekilde şaşkın bakar. Sonra toparlanır.) Dur bir dakika. Tamam, tamam gitme. Arkadaşlarınızı serbest bırakacağım. (8. ve 9. Afacana yönelir.)  Buraya gelin bakayım.

 

(8. ve 9.Afacan da diğerlerinin yanına gelir.)

 

Müdür           : (Yutkunarak konuşur.) Çocuklar sizden özür dilerim. Gidip oynayabilirsiniz. Sanırım ben bu disiplin olayını abarttım.

 

(Müdür çıkar.)

 

8. Afacan      : Arkadaşlar ne yaptınız da müdür bizi affetti?

 

9. Afacan      : Evet. Çok merak ettim doğrusu.

 

3. Afacan      : Haklarımızı okuduk.

 

9. Afacan      : Neyi?

 

Kızlar           : Çocuk hakları sözleşmesini.

 

(Kafa kafaya verirler ve bir süre erkeklere de okur gibi yaparlar. Sonra hep birlikte seyirciye doğru dönerler.)

 

Hepsi           : ÇOCUK DEYİP GEÇMEYİN BİZİM DE HAKLARIMIZ VAR.

 

 

SON

 

                                                           Mayıs – 2006

 

 

 

 

 

 

v Çocuklarla birlikte sahnede oynamak büyük keyif. Genellikle öğretmen olarak yada bu oyunda olduğu gibi kamp müdürü olarak karşı kişiyi oynuyorum. sahnede bay doğruyu oynamak yerine, hata yapan, çocuklarca eleştirilen ve sonunda dönüştürülen ve özür dilemekten çekinmeyen büyüğü. Oyunlarda bu şekilde yer almayı önemsiyorum.

 

v Önceliğim hem süreçte, hem de oyun sunumunda katılımcılara öğreten olmak değil. Önceliğim oyunu keyifle çalışmak, keyifle sunmak, izleyenin de keyif alması.

 

v Bu oyunda kamp müdürüne şaka yapmaları bir terbiyesizlik midir? Bu noktada şakayı yapan muzip çocukların şakayı planlarken çocuksu bir heyecanda olmaları ve bunu sanki arkadaşlarına yaptıkları bir şeymiş gibi görmeleri önemli. Sabah müdürün onlara kızana kadar ki hallerinde de çocuksu tavırları onları terbiyesiz göstermeyecektir. Göstermemelidir.

 

v Özellikle diş fırçalama sahnesi çocukların oynamaktan keyif aldığı, seyircinin de ilgiyle izlediği bir sahne oldu. Oyunun hikayesini çalışmaya başladığımda ilk önce izcilerin müdürün karşısında yan yana dizilme kısımlarını çalıştım. Müdür yürürken arkasından eğilerek bakmaları, müdür onlara döndüğünde asker gibi dimdik durmalarını çalışarak başlayan provalarda buradan oyun başına ve sonuna doğru sahneleri genişletmeye devam ettik.

 

v Süresi bu hali ile kısa.  20-25 dakika arasında. Kampa gelirken yaptıkları yolculuk ve kampta müdürün onları disiplin altına almak için yapabileceği ek şeyler ile oyun süresi uzatılabilir. Oyunun eylemi sözünden daha fazla. Oyunu sahneye koyanın oyunun eylemi üzerine yoğunlaşması ve durum komikliklerini ayrıntılı oluşturup çalıştırması önemli.

 

v Dekoru çitalarla yapılmış ve kumaşla çevrilmiş dört çadır. İlk iki sahneyi perde önünde oynattım. Kostüm tek tep izci kıyafeti. Tüm bunlar pratik bulunup – yapılabilecek şeyler.