Bu gün
Mustafakemalpaşa’da altı sevimli çocuk ve destekçi aileleri ile “Ödev
Sorumluluklarına Sıradışı Yaklaşım” isimli atölyemi yaptım. Kah iplerden uçan
halılar ile uçtuk, kah çocuklardan patlıcan yemeği yapıp yedik. Bir de baktık
ki ödev sorumluluklarımızı bizimle paylaşmak isteyen bir çizgi arkadaşımızı
oldu.
Çalışmamızın
ikinci bölümünde ödevin hayatımıza etkilerini hem yetişkinlerin hem de
çocukların dünyalarından inceledik. Çalışmanın sonunda çocuklar oluşturdukları
çizgi arkadaşlarını renklendirirken biz de aileler ile çalışmanın içeriği ile
ilgili değerlendirmeleri yaptık.
İşte
çalışmadan akla kalan cümleler:
-Ödev
verirken öğretmenim bazen hata yapabiliyor.
-Arkadaşlarım
derste hemen bitti diyerek benim moralimiz bozuyor. Ben hemen bitirmiyorum.
-(Baba) Ben
bu gün burada çocuğumun ödevleri ile ilgili bir yabancılaşmayı hep birlikte
paylaştığımızı düşünüyorum.
- (Baba)Çocukların
yarışmasına karşı değilim. Hayatta böyle ve bu yüzden ödevi destekliyorum.
Bence ölçme değerlendirme her çocuğa farklı uygulanmalı.
- (Baba)Ben
yarışmaya karşıyım. Burada son bölümde bazı üst yapı durumlar konuştuk. Buna
katılmıyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder