Oyun Hareketi Derneği’nin kuruluşundan bu yana yaklaşık bir
yıl geçti. Oyun hakkı temelli yürüyen projelerimizden birisi de “Okullarda Oyun
Kültürü” konulu seminerlerimiz. Bir süredir bu platformda bu konuda yazıyorum. Aşağıdaki soruları ise
drama, çocuk tiyatrosu ve oyun konusunda çalışanlar ile tartışmak üzere
paylaşıyorum. Belki oyunun okul sahasında önemi konusunda bir kamuoyu
yaratabilir, drama-tiyatro çalışanlarının ‘okullarda oyun’ konusunda sorumluluklarını
masaya yatırabiliriz.
Bu yazıda okullarda çocukların oyun oynaması meselesinde
birlikte kafa yormaya ne dersiniz?
1)Okul koridorlarında ne gibi düzenlemeler yaparsak
koridorları çocuklar için daha oynanabilir hale getirebiliriz? Okul koridorlarında
oyun oynamanın yasaklanmasına neden olan doğru ya da yanlış gerekçeleri ortadan
kaldırmak için neler yapabiliriz?
2)Öğretmenin okulda, ebeveynin evde oyunu boş zaman
etkinliği olarak görme durumunu nasıl değiştirebiliriz? Oyun neden çocuğun boş zaman
etkinliği değildir?
3)Okul programlarını planlarken çocukların oyun
ihtiyaçlarını gözetmek mümkün müdür? Mümkünse neler önerirsiniz?
4) Çocuklar okul bahçelerinde özgürce oynuyorlar mı? Yoksa
çeşitli mazeretlerle çocukların bahçede oyun hakkı engelleniyor mu? Nöbetçi
öğretmenler hangi motivasyonlarla nöbet tutuyor? Fonksiyonları nedir?
5) Hangi tip öğretmenler çocuklar tarafından çok sevilir?
Nedeni ne olabilir?
6) Okullarda temizlik-gıda gibi ihtiyaç alanlarında
denetleme, prosedürler belirgin iken; çocuk için bir diğer temel ihtiyaç ‘oyun’
konusunda nasıl bir mekanizma var? Ya da nasıl bir mekanizma kurabiliriz?
7)Oyun tabanlı eğitim, drama, çocuk tiyatrosuna dair
yayınlar çokça varken, saf hali ile oyunun okuldaki yerine dair yapılmış
çalışma, yayınlanmış eser var mı? Varsa da ne kadar çok?
8)Sürekli öğrenci ile temas halinde olan öğretmenin ‘çocuğun
en temel gereksinimi oyun’ ile ilgili ne gibi çabaları olabilir? Öğretmenin, oyunun
doğasını öğrenme, farklı oyun türlerinde pek çok oyun bilme, öğrenme iştahı var
mı?
9)”Bir çocuğun eğitimsiz bir yılını telafi edebilirsiniz,
ama oyunsuz bir yılını telafi edemezsiniz” önermesi, meseleyi doğru mu
özetliyor? Yoksa çok mu abartılı buldunuz bu düşünceyi?
10) Köy okullarında ya da yarım gün eğitim verilen okullarda öğrenciler; tam gün şişirilmiş akademik
program, ingilizce, sanat, spor programları içinde büyüyen özel okul
öğrencilerinden daha mı özgür ve güçlü yetişiyor? Ve devlet okullarının tam gün
eğitime geçecek olmasına bu pencereden baktığımızda öğrencisinden neler
götürecek?
Diğer bir ifade ile, kendi başına karar verebildiği anların fazla
olduğu, serbestçe daha fazla oyun oynayabilen çocukla, plaza çocukları arasında
kendine güven, karakterin güçlü olması hususunda ters orantı mı var? Yoksa bu
bir kalıp yargı mı?
Peki sizin ‘okullarda çocukların oyun
kültürü’ne dair başka sorunuz var mı?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder