Günümüz bireyinin büyürken içinde bulunduğu teknoloji, ebeveyn tutumları, sosyokültürel pek çok öge bizim büyüdüğümüz koşullardan çok daha farklı. Bu farklar da öğrencimiz ile öğrenme yolculuğunda bizim sürekli yeni enstrümanları öğrenmemize-kullanmamıza neden oluyor.
Eğitim süreçlerini oyunla desteklemeyi öğretmenlerle paylaştığımız Eğitmen Wol.1 eğitici eğitimlerinden birinde, değerli bir öğretmen katılımcımız şöyle bir yorumda bulunmuştu: “Ben öğrencilerimle şiir çalışıyorum. Zamanında hokka ve mürekkeple parşömene şiir yazılıyordu, sonraki teknolojilerde daktilo ile yazılırken, ben bilgisayar kullanmaya başladım. Öğrencilerim ise telefonları ile on parmak yazıyor. Bazı öğretmen arkadaşlarım daktilodan başka teknoloji ile şiir yazılması fikrine hala direniyor. Ben ise şu an öğrencilerimin teknolojisi ile çatışmıyorum, teknolojilerine direnmek yerine bu teknolojilerini kullanıp şiir yazmaları ile ilgileniyorum.” Bence bu paylaşım öğrencilerle öğretmenlerin öğrenme yolculuğunda yan yana yürüyebilme becerisi adına çok önemli bir tespit.
