Aşağıdaki yazıyı bugünkü oyun öncesi izleyicimiz ile paylaştım:
Sevgili izleyiciler;
Günümüzde bilgisayarlarımızı, telefonlarımızı, arabalarımızı
hızla tüketiyoruz. Sadece dijital dünya yada lüks tüketim ihtiyaçlarımızda
değil, aynı hızlı tüketimi satın aldığımız hizmetlerde de yaşıyoruz. Bu tüketim
durumu; okullarda, kurslarda sanatsal ve sportif etkinliklerde de geçerli. Bu
bitti, sırada şimdi ne var?
Bu postmodern alışverişte ben de arz eden olarak buradaki
herkesten daha fazla sorumluyum. Siz bize güvendiniz, çocuklarınızı her hafta
sonu kendi zamanınızı bağlayarak çocuklarınız için mesai yaptınız. Size bu
süreçteki sabrınız nedeniyle teşekkür ederim.
 |
| oyundan bir sahne |
Bu günün öznesi oyuncularıma ise ayrı bir paragraf açmak
istiyorum. Ebeveynler, eğitmenler ve öğrenciler üçgeninde en fazla sorumluluk
sahibi olanlar çocuklarınız. Siz istediğiniz için başladılar. Şimdi tiyatro
onların hayatlarında sizin beklentilerinizden de fazla biçimde var. Biz
istediğimiz için bu kült eseri oynuyorlar. Fakat bu gün bu eser onların büyük
meselesi oldu. Bu esere dair hissettikleri bizim hissettiklerimizden çok daha
derinlere ilerledi. Onlarla pek çok nedenle gurur duyabilirsiniz ama ilkin
biraz önce söylediklerim nedeni ile gurur duymalısınız.
Oyunumuza gelirsek, G.Orwell’ın bu eseri bu yüzyılın
başyapıtlarından. Çocuklar bu gün bu eserden farklı şeyler anlayacak, on yıl
sonra farklı, yirmi yıl sonra farklı.
Fakat bilmelisiniz ki, bu oyunu kendi ideolojik kimliğim
yada içinde bulunduğumuz politik iklim nedeni ile seçmedim. Çocukların ve
gençlerin her daim politik olması gerektiğini düşünüyorum. Politik olmaları
demek önce kendi çevrelerinde bir duruş sahibi olmaları demektir. Sınıfında bir
haksızlığa karşı, oyuna erişim hakkı elinden alındığında, cinsiyet ayrımcılığı
ile karşılaştığında yani yakın çevresinde olan bitene karşı tavırlı olabilmeli.
Ve en önemlisi bir gün kendisi güç sahibi olduğunda, sahip olduğu gücün
etkisinde dönüşmemeli. İşte hayvan çiftliği bu yönü ile çok etkili bir hikaye.
Benimle geçirdikleri eğitim süreci için de harika bir final oldu.
Biliyorsunuz ki, eğitim süreci karşılıklı işleyen bir
süreçtir. Öğretirken, öğrenmeye açık olmalısınız. Anlatırken dinlemeyi de
bilmelisiniz. Ben yaş toplamı 67, ortalaması 12 olan bu gençlerden çok şey
öğrendim. Dilerim siz de öğreniyorsunuzdur.
İyi seyirler…
 |
| Domuzlar ayrıcalıklı konum alır |
 |
| Ve selam... |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder